Romanla Edebiyat Eleştirisi Yapmak: İffet, Metres ve Cehennemlik Romanları

Özet
 Hüseyin Rahmi Gürpınar, edebiyat dünyasına Ahmet Mithat Efendi’nin kazandırdığı yazarlardan biridir. Edebi hayatına 1880’li yıllarda başlayan ve vefat yılı 1944’e kadar yazarlık faaliyetini devam ettiren Gürpınar’ın gerek edebî eserlerinde gerekse yazılarında hiciv mizah içerikli bir bakış açısının izlerini görebilmek mümkündür. Yazarın Menemenlizade Mehmet Tahir’in Sergüzeşt başlıklı uzun hikâyesinden hareketle, romantik edebiyatın eleştirisini yapmak üzere 1886’da “İstiğrak-ı Seherî” diyaloğunu kaleme aldığını biliyoruz. Buna göre 1896’da Vecihî’nin romanlarına benzetilmek İffet’i yazdığı tezi üzerinde tekrar durmamız gerekir. Öte yandan bu yıllar, hayli ilgi gördüğü “Ara Nesil” yazarlarından sonra Servet-i Fünuncuların araya gelerek yeni oluşuma adım attıkları dönemlere tekabül eder. Rahmi’nin de ustası Efendi gibi Fünuncularla polemiklere girdiği veya onlara mesafeli durduğu herkesçe bilinen realitedir. 
 Bu yazıda Gürpınar’ın, Namık Kemal’in üslubunu taklit etmekle tanınan aldığı iddia edilen İffet, “Dekadanlık”, “Realizm-Romantizm” tartışmalarına yer verdiği Metres kimi eleştirmenlerce Aşk-ı Memnu’nun parodisi olarak görülen Cehennemlik romanlarını değerlendireceğiz.
 Anahtar Kelimeler: Romantik Edebiyat, Alay, Hiciv, Eleştiri.